36. Morele verontwaardiging. Indignación moral.

De Nederlandse vertaling is in afwachting van herziening

Beste Kikás/Querido Kikás:

Het is belangrijk om tijd door te brengen met vrienden, zelfs of vooral in moeilijke tijden. Mark Rutte en René Bom zijn vrienden voor het leven. En ze kunnen niet meer van elkaar verschillen. Zoals jij weet is Rutte de minister-president van Nederland. René Bom is een oude nachtburgemester van Den Haag.

Es importante pasar tiempo con los amigos, incluso, o especialmente, durante los tiempos difíciles. Mark Rutte y René Bom son amigos de toda la vida. Y no pueden ser más distintos. Rutte, como sabes, es el primer ministro de los Países Bajos. René Bom es nachtburgemester (alcalde de noche) jubilado de La Haya.

Nachtburgemeester René Bom bij vriend Mark Rutte. | Foto: ANP

Maar voordat ik verder ga, moet ik uitleggen wat een nachtburgemeester is. Het is een niet-officiële titel voor iemand die een belangrijke rol speelt in het nachtleven van een bepaalde stad. Je moet weten dat ze die titel niet zomaar aan iemand wordt gegeven. Het is niet genoeg om een eredivisie feestbeest te zijn​​, maar je moet wel iemand zijn die bij iedereen bekend is en die iedereen kent in de nachtleven vaan een stad. Zijn functie is om de burgemeester (de echte), gevraagd en ongevraagd advies te geven over hoe het nachtleven van de stad te promoten. Het spreekt voor zich dat al zijn adviezen met de nodige voorzichtigheid moeten worden opgevolgd en het is niet de bedoeling dat ze naar de letter worden opgevolgd, hoewel de nachtburgemeesters af en toe aanzienlijke successen boeken, zoals wanneer de Mirik Milan, toen nachtburgemeester van Amsterdam wist in 2012 de gemeenteraad te overtuigen om 24-uurs openingsvergunningen te verlenen, een nieuwigheid in Nederland.

Pero antes de seguir tengo que explicarte qué es un alcalde de noche. Es un título no oficial para alguien que tiene un papel importante en la vida nocturna de una determinada ciudad. Tienes que saber que no le dan ese título a cualquiera. No basta con ser un parrandero de División de Honor, sino que ha de ser alguien representativo, conocido por todos y que conozca a todos en la noche de la ciudad. Su función es dar consejos al alcalde (al de verdad), tanto si los solicita como si no, sobre cómo promocionar la vida nocturna de la ciudad. Ni que decir tiene que todos sus consejos han de ser tomados con la debida precaución y no se pretende que sean seguidos al pie de la letra aunque, de vez en cuando, los alcaldes de noche alcanzan éxitos considerables como cuando el alcalde de noche de Amsterdam, Mirik Milan, consiguió en 2012 que el ayuntamiento concediera licencias de apertura 24 horas, una novedad en los Países Bajos.

Mark Rutte heeft, je raadt het al, een drukke agenda, maar hij vindt altijd wel minstens één keer per maand een plek om koffie te drinken met zijn vriend René. Ze zitten op een terras of op een bankje in het park en praten over hoeveel ze van Indiaas eten houden en over koetjes en kalfjes, maar nooit over politiek, want Mark heb al genoeg politiek elke dag

Mark Rutte tiene, ya lo puedes suponer, una apretada agenda, pero siempre encuentra un hueco para, al menos una vez al mes, tomarse un café con su amigo René. Se sientan en alguna terraza o en un banco del parque y hablan de lo mucho que les gusta la comida india y otras cosas sin importancia, pero nunca de política, que de eso ya habla Mark todo el día.

En voor de crisis, zitten op een volle terras, konden de twee vrienden nog onopgemerkt bijven maar, aangezien tot gisteren de terrassen gesloten waren, trekken deze twee vrienden, zittend op een bankje in het park of op het plein, meer aandacht. En als ze samen zijn, zegt René, in minder dan een uur worden ze benaderd door meer dan dertig mensen, "van een Turkse emigrant die nauwelijks Nederlands spreekt tot een belgisch tourist die zijn weg kwijt heb geraakt", die Rutte willen begroeten en zijn beleid willen prijzen.

Y antes de la crisis, con las terrazas llenas, podrían pasar por dos amigos más, pasando un buen rato. Pero como hasta ayer mismo, las terrazas estaban cerradas, estos dos amigos, sentados en un banco del parque o de la plaza llaman más la atención. Y en la hora en que están juntos, dice René, se les acercan más de treinta personas, "lo mismo un emigrante turco que habla holandés a duras penas que un belga despistado" que quieren saludar a Rutte y alabar su gestión.

En René heeft Mark zijn condoleances betuigd voor de dood van zijn moeder, die bijna honderd jaar heeft geleefd maar het is altijd moeilijk afscheid kan nemen van dierbaren. En deze vermelding van René helpt me verbinding te maken met het volgende deel van dit bericht: de schurken.

Y René le ha dado a Mark el pésame por la muerte de su madre, que ha vivido casi cien años pero siempre cuesta despedirse de los seres queridos. Y esta mención de René me ayuda a conectar con la siguiente parte de esta entrada: los canallas.

Omdat wanneer RTL (het Nederlandse televisienetwerk) het nieuws van het overlijden van de moeder van de premier publiceert en op Facebook plaats, krijgt het meer dan vijfentwintighonderd reacties, de meeste van condoleance en sympathie maar ook sommigen die schokkerend zijn. En de redacteur van RTL besluit de auteurs van die opmerkingen te bellen om te vragen waarom ze die nare dingen hebben geschreven.

Y es que cuando RTL (cadena de televisión holandesa) publica la noticia del fallecimiento de la madre del primer ministro y la comparte en Facebook, recibe más de dos mil quinientos comentarios, la mayoría de pesar y conmiseración pero también algunos que ponían el vello de punta. Y el redactor de RTL decide llamar por teléfono a los autores de esos comentarios para preguntarles por qué escribieron esas cosas tan desagradables.

'De dood van zijn moeder is een straf voor zijn beleid.' 'Ik weet zeker dat zij is aan het coronavirus gestorven en ze willen het niet zeggen.' (De inlichtingendienst heeft bevestigd dat de moeder van Rutte nooit is besmet met het coronavirus).

"La muerte de su madre es un castigo por su gestión".
"Seguro que se ha muerto de coronavirus y no lo quieren decir". (El servicio de inteligencia ha confirmado que la madre de Rutte nunca estuvo contagiada de coronavirus).

"Nu weet deze kwallenbak ook eens wat andere mensen doormaken", schrijft. Wanneer zij haar bellen voor een reactie, reageert ze geschrokken. "Hoe komen jullie in godesnaam aan mijn nummer?" (Ze is dus niet alleen onaardig maar ook ontwettend van de informatie dat wij laten op Internet). Ze zegt niet te willen reageren op onze vragen en verbreekt zonder pardon de verbinding.

Denise escribe: "Así sabrá este cabrón lo que han sufrido otras personas". Cuando llaman a Denise, se sobresalta, pregunta cómo han conseguido su número (lo que demuestra que además de canalla es ignorante, al menos del rastro que vamos dejando en Internet), se niega a responder a ninguna pregunta y cuelga de inmediato.

"Mooi. Nu Mark zelf nog." Blijkt "een jongen met een gebruiksaanwijzing". We laten het erbij zitten, deze Rik woont onder begeleiding, vertelt zijn vader.

"Muy bien, ahora Mark también". Resulta ser un "joven con manual de instrucciones". Lo dejamos ir, según su padre este Rik vive bajo tutela (probablemente por su retraso mental).

Dijnphna, afgaande op haar profielfoto een nette vrouw van middelbare leeftijd, zij: "Geen medelijden mee". En ze heeft er geen spijt van."Ik mag die vent niet. Rutte moet maar eens leren om eerst aan zijn eigen volk te denken. En niet eerst aan anderen." Daarmee doelt ze op asielzoekers en Ruttes beleid ten aanzien van klimaat en corona. Het is niet nodig om haar te vragen op wij zij stemt.

Dijnphna, que en la foto de Facebook tiene aspecto de señora bien de provincias, dice que no le da "ninguna pena". Y no se arrepiente. "No me gusta ese tío". "Tiene que aprender de una vez a pensar primero en su propio pueblo y no primero en los demás". Y remata con una perorata sobre los refugiados y la gestión de Rutte relativa al cambio climático y el coronavirus. No hace falta preguntarle a quien vota.

Ook Alex heeft geen spijt van zijn Facebook reactie: "Nu hij nog", schreef hij over Rutte. En ook Alex is boos over het kabinetsbeleid. "Rutte geeft niets om het volk. Hoe kan hij dan verwachten dat het volk wel om hem geeft?" Hij is van mening dat kritiek bij de functie van minister-president hoort. "Als je die functie neemt, moet je ook niet jammeren."

Y Alex tampoco se arrepiente de su reacción en Facebook: "Ahora que se muera él". Alex está enfadado con la gestión del gobierno. "A Rutte no le importa el pueblo. ¿Cómo espera que al pueblo le importe él?". En su opinión, el puesto de primer ministro lleva aparejada la crítica. "Si ocupas ese puesto, no te puedes lamentar".

Echt lievertjes allemaal, de reaguurders.

Unos angelitos todos, los comentaristas.

Roos Vonk, hoogleraar sociale psychologie aan de Radboud Universiteit, zegt dat deze opmerkingen zijn gemaakt vanuit wat hij 'morele verontwaardiging' noemt. 'Commentatoren zijn boos dat ze denken dat Rutte zich schuldig maakt aan slechte zorg voor ouderen of financiële moeilijkheden voor bedrijven en gezinnen. En ze voelen medelijden met de slachtoffers.

Roos Vonk, que es catedrático de psicología social de la Universidad Radboud dice que estos comentarios se hacen desde lo que llama "indignación moral". "Los comentaristas están enfadados porque consideran que Rutte es culpable de la escasa atención a los ancianos o de las dificultades financieras de empresas y familias. Y sienten compasión por las víctimas".

Maar hier is iets zinloos. Hoe kunnen ze zo meelevend en tegelijkertijd zo´n klootzakken zijn?

Pero algo carece de sentido aquí. ¿Como pueden ser tan compasivos y a la vez tan hijoputas?

Roos Vonk zegt dat 'morele verontwaardiging' zelden eerlijk is: 'Het dient om jezelf boven anderen te verheffen. Als morele verontwaardiging eerlijk was, zou het doel zijn om onrecht te corrigeren. Maar vaak blijft de verontwaardigde liever boos en vervuld met morele superioriteit ... En ik begrijp niet hoe ze combineren dat ze boos zijn op het beleid van Rutte in de ouderenzorg en tegelijkertijd zich verheugen over de dood van zijn bejaarde moeder."

Roos Vonk dice que la "indignación moral" no es casi nunca justa: "Sirve al propósito de elevarte a tí mismo por encima de los demás. Si la indignación moral fuese justa, el objetivo sería corregir la injusticia. Pero con frecuencia, los indignados prefieren seguir enfadados y henchirse de superioridad moral... Y no entiendo como compaginan estar enojados por la gestión de Rutte en el cuidado de ancianos y a la vez alegrarse de la muerte de su anciana madre".

Dit is een interessant concept van "morele verontwaardiging". Misschien moeten we minder verontwaardigd zijn en vanuit onze bescheiden positie meer bijdragen aan een betere samenleving.

Un concepto interesante éste de la "indignación moral". Quizá deberíamos indignarnos menos y contribuir más, desde nuestra modesta posición, a hacer una sociedad mejor.

Un abrazo, querido amigo.


Angel.


No comments:

Post a Comment