38. Dakloze in tijden van corona. Los sin techo en tiempos de pandemia.

Nederlandse vertaling is in afwachting van herziening

Beste Kikás/Querido Kikás:

Een beschaafd land wordt erkend door de manier waarop het het zwakste behandelt. Deze afbeelding hieronder, van het EFE Agency, laat zien hoe 500 daklozen uit de stad Las Vegas werden ontvangen toen de katholieke opvang van de stad gedwongen werd te sluiten omdat er een geval van coronavirus in was ontdekt.

Un país civilizado se reconoce por la manera en que trata a los más débiles. Esta imagen aquí debajo, perteneciente a la Agencia EFE, muestra la forma en que fueron acogidos 500 sin techo de la ciudad de las Vegas cuando el refugio católico de la ciudad fue obligado a cerrar por haberse detectado en él un caso de coronavirus.

De afbeelding toont een parkeergarage in een winkelcentrum waar vakjes op de grond zijn geschilderd. In elk vakje een dakloze. De vakjes zijn niet eens groot genoeg om de veiligheidsafstand te garanderen. En daar brachten de arme mensen de nacht door. In de open lucht en op de betonnen vloer. Niet eens een verdomde mat of een slaapzak. Een laken en dan een deken.

La imagen muestra un aparcamiento de un centro comercial en el que se pintaron unos cuadros en el suelo. En cada cuadro, un indigente. Los cuadros ni siquiera son suficientemente grandes para garantizar la distancia de seguridad. Y ahí pasaron la noche, los pobres. Al raso y en el suelo de hormigón. Ni una puta colchoneta, ni un saco de dormir. Una sábana y, después, una manta.

Op de achtergrond zijn tenten waar vrijwillige medische studenten de 'bewoners' onderzoeken wanneer ze aankomen om te zien of ze symptomen hebben die overeenkomen met wat toen bekend was van de coronavirus. Niemand bleek coronavirus te hebben. Ze hadden honger, meerdere drugsverslavingen, alcoholisme, diabetes, cirrose, schaamte en angst ... maar geen coronavirus. Wat en geluk

Al fondo, se ven las tiendas en las que unos estudiantes de medicina voluntarios, examinan a los "residentes" según van llegando para ver si tienen síntomas que sean compatibles con lo que se sabía entonces del coronavirus. Nadie parecía tener coronavirus. Tenían hambre, drogadiciones múltiples, alcoholismo, diabetes, cirrosis, vergüenza y miedo... pero coronavirus no. Una suerte.

En dit alles in de stad Las Vegas waar je in een hand blackjack speelt wat genoeg zou zijn om drie warme maaltijden te geven aan die vijfhonderd ongelukkigen.

Y todo esto en la ciudad de Las Vegas donde en una mano de blackjack se juega lo que bastaría para dar tres comidas calientes a esos quinientos desgraciados.

En het zette me aan het denken. En in Nederland? Hoe dragen daklozen de pandemie?

Y me dio por pensar. ¿Y en los Países Bajos? ¿Cómo estarán llevando los sin techo la pandemia?

Om het antwoord te vinden, las ik in "De Correspondent" een interview voor aan Marcel Slockers, een "straatdokter", die sinds de jaren tachtig tien uur per week dienst doet voor daklozen (sprekend over helden zonder capes) en Mohamed Taleb, een van zijn patiënten.

Para encontrar la respuesta, leo una entrevista en "De Correspondent" a Marcel Slockers un "médico de la calle", que lleva desde los años ochenta del siglo pasado dedicando diez horas semanales a atender a indigentes (hablando de héroes sin capa) y a Mohamed Taleb, uno de sus pacientes.

Marcel Slockers heeft epidemieën van tuberculose, lepra, aids, het gebruik van heroïne en crack, luizen, hepatitis C op straat gezien ... Als straatdokter in Rotterdam (trouwens ook of in elke grote Europese stad) is het bijna alsof je een tropische dokter in Afrika bent.

Marcel Slockers ha visto en las calles las epidemias de tuberculosis, de lepra, de SIDA, el consumo de heroína y de crack, los piojos, la hepatitis C... Ser médico de la calle en Rotterdam (o en cualquier otra ciudad europea, por otra parte) es casi como ser médico tropical en África.

En Dr. Slockers vertelt hoe ze deze epidemieën met onorthodoxe methoden hebben aangepakt, zoals het geven van gratis spuitnaalden aan heroïneverslaafden, die in het begin veel kritiek kreeg maar ertoe leidde dat slechts 13% van de heroïneverslaafden in Rotterdam aids opliep, terwijl in Parijs het percentage 65% was.

Y el doctor Slockers cuenta cómo hicieron frente a esas epidemias con métodos poco ortodoxos como dar jeringuillas gratis a los heroinómanos, lo que fue muy criticado al principio pero tuvo como resultado que sólo el 13% de los heroinómanos de Rotterdam se contagiaran de SIDA, mientras en París el porcentaje era del 65%.

Maar ik wijk af omdat ik wilde weten hoe het met de arme Nederlanders ging en het meest interessante is om te weten dat tijdens de pandemie ze beter doen dan voorheen. De Nederlandse gezondheidsautoriteiten hadden vanaf het begin drie obsessies: vluchtelingendetentiecentra, gevangenissen en daklozenopvangcentra. Omdat ze wisten dat een epidemie op die plaatsen onmogelijk te stoppen was. Straatartsen hebben de behoeftige (ze hebben geen televisie of computer) op de hoogte gebracht van de maatregelen tegen het coronavirus en hebben de autoriteiten ervan overtuigd gebruik te maken van voorlopig niet gebruikte faciliteiten (bijvoorbeeld sportscholen, hotels en zelfs cruisescheppen) om te voorkomen dat daklozen te dicht bij elkaar staan. Het gevolg is dat er in een asiel in Rotterdam slechts twee besmettingen onder daklozen waren, die direct in quarantaine werden geplaatst.

Pero me desvío porque lo que yo quería saber es cómo les ha ido a los indigentes holandeses y lo más interesante es saber que, con la pandemia, les va mejor que antes. Las autoridades sanitarias holandesas tenian desde el principio tres obsesiones: los centros de internamiento de refugiados, las cárceles y los refugios de indigentes. Porque sabían que una epidemia en esos lugares sería imposible de parar. Los médicos de la calle informaron a los indigentes (no tienen televisor ni ordenador) de las medidas contra el coronavirus y convencieron a las autoridades para que utilizaran instalaciones temporalmente en desuso (por ejemplo, gimnasios, hoteles e incluso barcos de crucero) para evitar que los sin techo estuvieran demasiado cerca los unos de los otros. El resultado es que sólo hubo dos contagios entre los sin techo en un refugio de Rotterdam, que fue puesto de inmediato en cuarentena.

Daklozen hebben een voordeel als het gaat om het bewaren van sociale afstand: bijna niemand wil dichtbij hen komen en dat heeft besmetting helpen voorkomen. Maar afgezien daarvan is de situatie van Taleb verbeterd, want voorhee werden de bedden geloot en als hij geen geluk had, moest hij een paar kilometer lopen om andere schuilplaatsen te proberen. Om infecties te voorkomen, heeft nu elke dakloze een vaste plaats en weet dat ze hem volgende week niet eruit geschopt wordt. Het resultaat is volgens Taleb dat mensen nu rustiger zijn, minder onzeker en minder agressief en, in zijn specifieke geval, is Taleb van de pandemie gebruik gemaakt om van de cocaïne af te kicken.

Los sin techo tienen una ventaja en lo tocante al mantenimiento de la distancia social: casi nadie se quiere acercar a ellos y eso ha ayudado a evitar contagios. Pero aparte de eso, la situación de Taleb ha mejorado porque antes se echaban a suertes las camas y si no tenía suerte, tenía que caminar un par de kilómetros para intentarlo en otros refugios. Ahora, para evitar contagios, cada indigente tiene un sitio fijo y sabe que no le darán la patada la semana que viene. El resultado, según Taleb, es que la gente está ahora más tranquila, hay menos inseguridad y agresividad y, en su caso concreto, ha aprovechado la pandemia para desengancharse de la cocaína.

Ik weet niet hoe de daklozen in Nederland het zullen doen als de opsluiting is afgelopen en toeristen hotels en cruiseschepen vullen en sportscholen opnieuw gebruikt worden, maar op dit moment lijken ze het beter te doen dan in Vegas.

No sé cómo les irá a los sin techo en los Países Bajos cuando termine el confinamiento y los turistas llenen los hoteles y los cruceros y se vuelvan a utilizar los gimnasios pero, de momento, parece que les va mejor que a los de Las Vegas.

Dr. Slockers zegt dat het zeker is dat de economische crisis veroorzaakt door de pandemie een nieuwe generatie daklozen zal creëren die zich zal aansluiten bij de generatie die de financiële crisis van 2008 heeft veroorzaakt en die nog niet volledig is opgevangen. De straatdokter hoopt dat de autoriteiten de voordelen van de huidige situatie zullen waarderen en dat zij een blijvend kleinschalige, zonder loten en zonder rotatie, opvangsysteem zullen opzetten. Even hieruit weer eens iets goeds halen.

Dice el doctor Slockers que es seguro que la crisis económica causada por la pandemia creará una nueva generación de indigentes que se sumará a la que creó la crisis financiera del 2008 y que todavía no ha podido ser completamente absorbida. El doctor de la calle espera que las autoridades valoren las ventajas de la situación actual y que establezcan un sistema duradero de acogida en grupos pequeños, sin sorteos y sin rotación. Que saquemos, una vez más, algo bueno de todo esto.

Moge God en de autoriteit u horen, dokter Slockers.

Que Dios y la autoridad le oigan, doctor Slockers.

Warme groeten. Un abrazo.

Angel.