17. De anderhalvemeter economie (II) - La economía del metro y medio (II)

La traducción al español se encuentra al final de la carta en neerlandés.

Beste vriend:

Ik ga terug naar de verhaal van de vrienden waarop ik je vertelde in mijn vorige brief. Mijn vriendin vertel me dat de dochter van een vriendin van haar, die een zeer efervescent puberteit beleeft, geef niets om de regels van sociale afstand. Zij heeft bedacht een video van een feestje met haar vrienden op te nemen en op social media te plaatsen. De politie die, omdat de meeste Nederlanders zich mijn of meer aan de regels houden, heeft tijd zat om zich te vermaken met de overtreders, heeft de video onderzocht, de hoofrolspeles geïdenttificeerd en boetes uitgedeeld ten hoogte van €450 per persoon. Hiermee bedoel ik dat één ding is dat de burgers vrijheid krijgen en een ander dat zij kunnen doen wat ze willen. Jammer genoeg, haar ouders, door in beroep te gaan tegen de boete of door de boete te betalen, kunnen een geweldig levensles voor hun dochter verpesten.

Persoonlijk heb ik altijd gedacht dat het pronken met een misdaad zeer stom is. Dus ik moet duideliijk maken dat mijn vrien Pietjeprecies is (hij is niet voor niks ingenieur), dus hij plaatste de stoelen in zijn tuin zodat de afstand altijd volvoende was. Grappend maar juist niet, haalde hij een anderhalvemeterlange bezemstok tevoorschijn zodat ik kon controleren of we de regels volgden. Ik zeg dit voor het geval we beroemd worden en veel mensen ons beginnen te lezen.

In een vorige brief sprak ik jij over hoe je in de anderhalvemetereconomie, de toeschouwers van een bioscoop o een theater kunt organiseren. En ik zei dat het op zijn best maar een vijfde van de totale capaciteit kan benutten. Het voordeel is dat het makkelijker is om een "volle zaal" te krijgen.

Als het om films aankomt, moeten we het idee van de Amerikaanse drive-ins nog steeds nieuw leven inblazen. In elke auto zou een persoon of een gezin naar de film kunnen kijken op een groot scherm.
In je laatste brief pratte je over cafés en restaurants. De cafés, zijn bijna allemaal dicht. Restaurants houden het slecht. Sommige leveren thuis en ik andere kun jij het eten ophalen. Het probleem is dat het niet hetzelfde is. Eerlijk gezegd: ik ben bereid meer te betalen voor het heten in een restaurant vanwege de sfeer en het plezier om bediend te worden. Levering aan huis is niet hetzelfde en daarom ben ik ook niet bereid hetzelfde te betalen. Met andere woorden, ervaan uitgaande dat ze hetzelfde aantal klanten hebben bediend, wat al een groot veronderstelling is, kan het inkomen niet hetzelfde zijn.

Op de volgende foto is een kerk te zien die wegens gebrek aan parochianen is gesloten. Het werd omgevormd tot een restaurant en vanwege het coronavirus heeft het tegenwoordig minder parochianen dan toen het een kerk was.

Mijn vriend C. en zijn vrouw X. werken allebei als koks. Ze is nooit gestopt met werken. Hij is al een maand lang thuis. Momenteel ontvangt hij een salaris dankzij staatssteun, maar hij voelt zich niet op zijn gemak met verdienen zonder te werken. Een andere manier van denken, vermoed ik. Gisteren vertelde hij me dat het restaurant waar hij werkt weer gaat open, maar alleen met afhaaleten.

De horeca ondernemers zeggen dat de anderhalvemeter economie niet werkt voor hem, dat met de aantal klanten dat in de horecatenten passen wanneer zij anderhalvemeter van elkaar houden, wordt het bedrijf niet rendabel. De uitbaters van de Horeca moeten creatief zijn.

Sommige mensen nemen het met humor. In Rotterdam een uitbater is beroemd geworden vanwege het uitvinden van een manier van bier te schenken op anderhalvemeter afstand. Zie foto hier beneden.





De uitbaters van de strandtenten van Scheveningen nemen het een beetje serieuzer. Zij hebben speciale serveertafels geplaast, waarop de obers de drankjes kunnen zetten en die kunnen vervolgens, als de ober weg is, door de gast worden opgehaald. "De situatie is niet ideaal maar zo krijg ik wat inkomen en mijn zaak heeft minder belastinggeld nodig die ergens anders gebruikt kan worden."



Voor de restaurants moet iets uitgevonden worden dat helpt hetzelfde aantal klanten te bedienen zonder uitbreiding van de ruimte. Mogelijk kunnen er binnen restaurants schermen worden opgezet waarme de klanten van anderen kunnen worden geïsoleerd. Met andere worden, door gangen gescheiden ligboxen. Als het een beetje leuk is gedaan, heb ik misschien zelfs zin om daar te eten.

Onze vriend Luis Medina stuur ons een link met de volgende foto. Dat is de oplossing van een spaanse uitbater om zijn klanten van elkaar te scheiden. De enige probleem hier is dat de ober zou niet het eten aan de tafel kunnen brengen. Dat kan dus gebruik worden in combinatie met de serveer tafel van de strandtent van Scheveningen.



Op een andere dag zou ik verder gaan over de anderhalvemeter economie. Mijn volgende brief, ik beloof het alsof ik Nederlander was, zou over "Das Coronawunder" gaan.


TRADUCCIÓN AL ESPAÑOL


>Querido amigo:


Vuelvo a los amigos que fuí a visitar el sábado. Mi amiga me cuenta que la hija de una amiga suya, que está en plena efervescencia puberal, se pasa las normas de distanciamiento social por el arco de triunfo. No se le ha ocurrido otra cosa que grabar un video de una fiesta con sus amigos y colgarla en una red social. La policía, que dado que la mayor parte de los neerlandeses respeta más o menos las normas, tiene mucho tiempo para entretenerse con los transgresores, ha investigado el video, identificado a los participantes y repartido una multa de €450 por cabeza. Con esto te quiero decir que una cosa es que en los Países Bajos se dé libertad a los ciudadanos y otra que puedan hacer lo que les de la gana. El problema es que los padres, bien recurriendo la multa ante los tribunales, bien pagándola de su bolsillo, pueden estropear una lección de vida que puede ser muy valiosa para su hija.

Yo, personalmente, siempre he considerado una tontería presumir en público de la comisión de un delito. Así que debo aclarar que mi amigo es muy cabalito (como dicen en mi pueblo), que para eso es ingeniero, así que dispuso las sillas en su jardín para que la distancia entre nosotros siempre fuera suficiente. Medio en broma, medio en serio, sacó un palo de escoba de metro y medio para que yo pudiera comprobar que cumplíamos las reglas. Esto lo digo por si nos hacemos famosos y nos empieza a leer mucha gente.

En mi carta anterior te hablaba de cómo organizar a los asistentes a un cine o un teatro en la economía del metro y medio. Y te decía que, en el mejor de los casos, sólo se podría ocupar un quinto de la capacidad total. La ventaja es que es más fácil poner el cartel de completo.

Quizá podríamos, para los espectáculos públicos como el cine o el teatro, en incluso los conciertos, resucitar la idea de los autocines americanos. En cada auto, una persona o una pareja podría ver el espectáculo en una pantalla gigante y escuchar el audio en sus teléfonos móviles.

En tu última carta me hablabas de bares y restaurantes. En los Países Bajos, los bares, que aquí llaman "cafés", están casi todos cerrados. Los restaurantes están aguantando malamente. Unos sirven a domicilio y, en otros, puedes ir a retirar la comida. El problema es que no es lo mismo. Si voy a un restaurante y estoy dispuesto a pagar mas por la comida es por el ambiente y por el gusto de que me la sirvan. El servicio a domicilio no es lo mismo y, por lo tanto, no estoy dispuesto a pagar lo mismo. O sea, que suponiendo que atendieran al mismo número de clientes, que ya es mucho suponer, el ingreso no podrá ser el mismo.

En la imagen, un restaurante que se construyó en un iglesia que se cerró por falta de parroquianos. Debido a la pandemia, tiene ahora menos parroquianos que cuando era iglesia.

-----------
Mi amigo C. y su mujer X.,  no los de antes sino otros, trabajan ambos como cocineros. Ella no ha dejado de trabajar durante la pandemia pero él lleva un mes en casa. De momento, recibe un sueldo gracias a las ayudas estatales, pero no está cómodo con la idea de cobrar sin trabajar. Es otra mentalidad, supongo. Ayer me dijo que hoy abren de nuevo el restaurante pero solo con comida para llevar.

Los empresarios de bares dicen que eso de la economía del metro y medio no va con ellos porque, con el número de clientes que caben si los ponemos a metro y medio, no se mantiene el negocio.

Algunos lo llevan con humor. En Rotterdam, se ha hecho famoso un barista que se ha inventado una manera de servir la cerveza a metro y medio. Lo puedes ver en la foto de más abajo.



Otros lo toman  más en serio. El propietario de un bar con terraza de la playa de Scheveningen (cerca de La Haya) ha colocado en sus terrazas una mesa auxiliar donde el camarero puede colocar las bebidas para que, cuando el camarero se retire, los clientes puedan recogerlas y llevarlas a su mesa. "No es ideal", dice el propietario, "pero, por lo menos, tengo algún ingreso y mi negocio requiere menos dinero del contribuyente, que se puede utilizar en otra cosa".




Para los restaurantes habrá que inventarse una manera para atender al mismo número de clientes sin tener que ampliar el espacio. Quizá podrían colocarse cubículos transparentes, separados por pasillos. Si se hace con un poco de gracia, puede que hasta apetezca comer allí.

Nuestro amigo y primer seguidor Luis Medina nos envía un link con la siguiente fotografía que muestra la solución que un restaurador español ha inventado para separar a sus clientes. El problema es cómo puede aproximarse el camarero a los clientes. Esta solución se podría combinar con la mesita auxiliar de la fotografía anterior.



Lo último que he leído hoy es que un pub de Utrecht ha organizado una cata de cerveza online. Puedes pedir la cerveza por la Internet y al día siguiente recibes el paquete y puedes participar en la cata a través de un enlace. Será por imaginación.

Otro día sigo con la economía del metro y medio. Mi próxima carta, esta vez lo prometo como si fuera holandés, te hablaré del Coronawunder que cada día que pasa parece menos milagroso.

Un abrazo

No comments:

Post a Comment